Γνώμη.
Άλλαξα γνώμη. Βαριέμαι να βγω.
Πρέπει να πάρω τηλέφωνο το ταξί και να πάω μέχρι το ασανσέρ και να περιμένω στο πεζοδρόμιο και να περπατήσω ως το ταξί και ν’ ανοίξω την πόρτα και να καθίσω για να υποστώ μια ταλαιπωρία μέσα στην κίνηση όπου όλα θα σέρνονται αργά γύρω μου; Κι ύστερα, όλα ξανά από την ανάποδη;
Όχι, κύριοι. Δεν είμαι ο Σούπερμαν. Τουλάχιστον όχι σήμερα.
Πρέπει να πάρω τηλέφωνο το ταξί και να πάω μέχρι το ασανσέρ και να περιμένω στο πεζοδρόμιο και να περπατήσω ως το ταξί και ν’ ανοίξω την πόρτα και να καθίσω για να υποστώ μια ταλαιπωρία μέσα στην κίνηση όπου όλα θα σέρνονται αργά γύρω μου; Κι ύστερα, όλα ξανά από την ανάποδη;
Όχι, κύριοι. Δεν είμαι ο Σούπερμαν. Τουλάχιστον όχι σήμερα.
2 Comments:
Βρειτε εναν λιγοτερο οδυνηρο τροπο να μας ξεκανετε, ουτε κι εμεις αντεχουμε τοσο εξοντωτικες περιγραφες, πνευμονια θα παθουμε!
Βρίσκετε ενδιαφέρουσα την περιγραφή; Θα είχε τύχη ως σενάριο κινηματογραφικής ταινίας;
Post a Comment
<< Home