Ώρα.
Διχασμένος ανάμεσα στο να ρωτήσω τη συνάδελφο που μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο και ακούει ελληνικά τραγούδια ή να στρέψω το βλέμμα μου προς το κάτω άκρο της οθόνης του υπολογιστή για να μάθω τι ώρα είναι.
posted by Varetos at 3:15 PM
21 Comments:
Νομίζω το δεύτερο. Θα καταναλώσετε σίγουρα λιγότερη ενέργεια, μ'ένα βλέμμα.
mporei h sunadelfos na mhn akousei thn erwthsh sas thn prwth fora ka8oti einai apasxolhmenh sto thlefwno kai akouei tragoudia. h epanalhpsh ths erwthshs 8a sas kourasei perissotero.
"Τι ώρα είναι, δε θα ρωτήσω.." , λέει γνωστό και σοφό άσμα..
ημααααααααααρτον!!
το μέιλ που έστειλες είναι στα κινέζικα..σου είπα να το ξαναστείλεις...ουφ!δεν βαριέσαι μπρο!!
ke varete sas eiha pareksighsei. telika einai dhmiourgiki i varemara sas to omologw..
Οπότε συνεπάγεται πως η συνάδελφος είναι άμεσα προσπελάσιμη δια του ευθέως βλέμματος;
Τώρα αντιλαμβάνομαι την πραγματική έκταση του καθημερινού σας μαρτυρίου...
Κοιτάξτε τι θα κάνετε: θα πάτε αύριο πρωί-πρωί και θα αγοράσετε ένα ρολόι τοίχου. Απ' αυτά τα στρογγυλά τα μεγάλα που έγιναν της μοδός πάλι. Μετά θα αγοράσετε καρφιά και ένα σφυρί μετρίου μεγέθους για χρήσεις πολλές (στο κάτω-κάτω συρτάρι έχετε χώρο! κάντε τον κόπο να το δείτε. εκεί θα το αποθηκεύσετε. και καταλαβαινόμαστε όταν λέμε "για κάθε χρήση". ε;) Μετά, και σε ώρα
small βαρεμάρας, θα ζητήσετε από τη συνάδελφο να σας βοηθήσει να το κρεμάσετε (ΤΟ είπα, όχι ΤΗΝ). Και έχουμε: Τον τοίχο, το καρφί, το χέρι της συναδέλφου που το κρατάει, το σφυρί που το κρατάτε εσείς, και εσάς βαριεστημένο. Οπότε; Εύστοχος δεν ήσασταν ποτέ, τώρα θα γίνετε;
Ε;
(Και για καβάτζα, θα σας μείνει το σφυρί στο κάτω συρτάρι. ε;)
κουράστηκα.
ΥΓ: απέναντι ακριβώς στο ύψος των ματιών το ρολόι. Ξέχασα να σας πω το πιο σημαντικό...
Βαριέμαι πολύ σήμερα στο γραφείο, έχετε να μου προτείνετε κάτι για να περάσει η ώρα?
Θα σας απαντούσα αλλά βαριέμαι.
Αφήστε που είμαι σίγουρος ότι βαριέστε να διαβάζετε απαντήσεις.
Δεν ξαναγράφω.
Θα έλεγα οτι ειναι ΩΡΑ να κάνετε τη διαδικτυακη σας εμφάνιση, ή αλλιώς ΩΡΑ για διαδραστικότητα, που λέτε και σεις.;)
variesai na apantiseis e?????????????????????????????????
Αλέξανδρε, νομίζω πως καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα μαζί σας. Η βόμβα από κάτω σας το τονίζει με έναν πιο δραματικό τρόπο, βεβαίως.
Πτωχή και ανόητη, τι σας κάνει να πιστεύετε πως γνωρίζω αυτό το άσμα;
Μήπως είστε Η συνάδελφος που μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο και ακούει ελληνικά τραγούδια;
cd, θα σας λυπήσω αλλά αδυνατώ να γράψω ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες. Σπανίζει και ως αστείο. Επίσης, βαριέμαι να διαβάζω τα αποκαλούμενα και ως greeklish. Η ανάγνωση των αποτελεί κάτι υπεράνω του κατορθώματος.
id, η συνάδελφος που μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο και ακούει ελληνικά τραγούδια μπορεί να παριστάνει το ισχυρό φύλο αλλά, βαθύτατα, πιστεύω πως με φοβάται. Άλλωστε, είμαι ανώτερός της εις το γραφείο.
Παρακαλώ να αποφευχθούν τα σχόλια περί μισογυνισμού πάλι, τα βαριέμαι.
Φιλικά προσκείμενη προς τη βροχή blogger, θα σας δώσω μια σημαντική συμβουλή: ο πιο πετυχημένος τρόπος να καταπολεμήσουμε το βαρετό συναίσθημα είναι μέσω ακόμη πιο βαρετών πράξεων!
Πρακτικά, όλοι γνωρίζουμε τι είναι πιο βαρετό εδώ μέσα. Ο κύριος Δήμου και ο Πιτσιρίκος. Καλή ανάγνωση, λοιπόν.
Anonymous, η συμβουλή σας ξεκινά με ένα βασικό ατόπημα: θα πάω να αγοράσω όλα αυτά τα αντικείμενα; Εγώ; Από διάφορα καταστήματα;
Για τι πράγμα μιλάτε, επιτέλους; Για κάποια θανατική ποινή μου;
Κόκκινο μπαλόνι, γιατί όχι; Είναι αγενές να μας αφήνετε μόνους.
Έχετε δίκιο.
Ζητώ συγγνώμη για την αγένειά μου.
Έχετε τη συγγνώμη μου. Κυρίως διότι διακρίνω μια ποιότητα στις παρατηρήσεις σας και στον τρόπο με τον οποίο φέρεστε ως blogger.
Post a Comment
<< Home