Τέλος.
Ήταν ένας υπέροχος μήνας. Γεμάτος ενέργεια και κέφι για ζωή, νέες γνωριμίες κι απολαύσεις που δεν περίμενα να μου χαρίσει η διαδραστικότητα μαζί σας.
Πάνω σε μια μέρα γιορτής όπως αυτή, στην επέτειο του ενός μήνα λειτουργίας του blog μου, και 162 posts μετά, καταλήγω να πάρω την πιο δύσκολη απόφαση. Να βάλω τέλος.
Είναι προφανές. Βαρέθηκα.
Μπορεί και να μου λείψετε. Αλλά βαριέμαι να το σκέφτομαι. Θέλω να πιστεύω πως κάτι καινούριο θα τραβήξει το ενδιαφέρον μου και θα γίνει το επόμενο αγαπημένο μου χόμπι. Σας εύχομαι καλή συνέχεια.
Με αγάπη,
Βαρετός
Πάνω σε μια μέρα γιορτής όπως αυτή, στην επέτειο του ενός μήνα λειτουργίας του blog μου, και 162 posts μετά, καταλήγω να πάρω την πιο δύσκολη απόφαση. Να βάλω τέλος.
Είναι προφανές. Βαρέθηκα.
Μπορεί και να μου λείψετε. Αλλά βαριέμαι να το σκέφτομαι. Θέλω να πιστεύω πως κάτι καινούριο θα τραβήξει το ενδιαφέρον μου και θα γίνει το επόμενο αγαπημένο μου χόμπι. Σας εύχομαι καλή συνέχεια.
Με αγάπη,
Βαρετός
posted by Varetos at 1:40 PM
47 Comments:
Μη!
Ένας βαρετός και βαρεμένος δεν αλλάζει τις δραστηριότητες του by default. Έτσι κατακρεουργείτε την προσωπικότητα σας.. αυτή που τόσο βαρετά χτίσατε...αυτή που τόσο βαρετά αγαπήσαμε..
Και αυτή η "διαδραστικότητα" που μου άρεσε τόσο πολύ ..ως λέξη ?
Μπάνιο κάνατε χτες τελικά?
Και ξανά ΜΗ!!
P.S: Εκτος και αν πάτε και σεις για εγχείρηση καταρράκτη ;)
Εισθε συνεπεστατος. Ενα ολοκληρωμενο εργο με μπρος και πισω, με καπο και φορτ-μπαγκαζ, με αρχη και τελος.
Ετσι, ετσι, μπραβο και παλι ετσι.
Αν παντως σας τραβηξει και παλι η δρασταδιοκότητα, να ξερετε πως θα σας περιμενει παντα μια θεση εργασιας στην ιστιοτοπικη δικτυοσελιδα «ΑΔ», οπου θα σας δοθει η δυνατοτητα να εκπληρωσετε καθε ονειρό σας: Να πραγματοποιειτε πολυ λιγοτερα απ' οσα θα θελατε.
Αυτι κι αν δεν ειναι προσφορα! Τι λετε?
(Μην τη δεχθειτε, το καλο που σας θελω)
στο καλο! :)
Ελπίζω να βαρεθείτε να σβήσετε το blog σας!:-)
Αφήστε το νε πλέει ελεύθερα στο διαδικτυακό χάος.. και.. πού ξέρετε; μπορεί κάποια στιγμή να επανακάμψετε ακμαιότερος!
;-)
Αξιότιμε κύριε Βαρετέ,
Ειλικρινά θα μου λείψετε. Το ήξερα, ότι αργά ή γρήγορα θα βαριόσασταν και θα σταματούσατε.
Δεν πειράζει. Ήταν καλό όσο κράτησε. Σας ευγνωμωνώ πάντως γιατί όλο αυτό το μήνα με κάνατε και γέλασα αφάνταστα με τις περιπέτειές σας!
Καλή τύχη σε ότι κι αν κάνετε :)))
P.S. Αν χρειαστείτε την βοήθεια μου για την εξόντωση της γνωστής ενοχλητικής συναδέλφου σας, θα χαρώ να σας βοηθήσω!!;D
I am spartacus
Με τιμή,
null
αντίο λοιπόν αντίο
*it's better to burn out than to fade away*
93 λέξεις, 462 γράμματα. Πόνεσαν τα μάτια μου να διαβάζω. Ξεθεωθήκατε. Συμπάσχω.
Γράφετε πάντως πολύ όμορφα. Και το ξέρετε.
καλή συνέχεια :)
Μην διστάσετε να αλλάξετε γνώμη, εάν δεν βαριέστε.
μα καλά, δεν βαριέσται να δώσετε τέλος? δεν σας αρμόζουν αυτά τα πράγματα..δεν είναι βαρετά!
όχι
όχι ακόμη ένα από τα εξαιρετικά blogs...
:(
Κάνατε το κέφι σας και τώρα μας πετάτε σαν στιμμένες λεμονόκουπες.
varete stay on. mi mas afineis me tous pragmatika varetous
Ena blog den variomoun, kleinei ki afto. Skata :(
Όχι, ρε γαμώτο!
Θα έρθει η ώρα που θα βαρεθείς να βαριέσαι.
Μήπως βαρεθείς να το κόψεις;
Πάνω που σ'ανα΄κάλυψα την κοπανάς.
Μαλακία!
Μόλις μου ήρθε μια ιδέα. Να του γράφουμε συνέχεια να γυρίσει πίσω και κάνουμε σε αυτό το post εκατοντάδες σχόλια!!
Ποιός ξέρει ίσως έτσι τον βοηθήσουμε να ξεπεράσει το τραύμα που έχει με το blog του κυρίου Δήμου και επιστρέψει! Τι λέτε εσείς οι υπόλοιποι;
Βαρετέ COME-BACK-NOW!!! ;)))
αλέξανδρε συμφωνώ. κάτι πρέπει να κάνουμε!!!
Καλά που το σταματάτε μόνος σας γιατί εμείς δε θα σταματούσαμε ποτέ. Είχατε καταντήσει εξάρτηση. Τα σέβη.
Ελα ρε... πάνω που σου έβαλα link!
Σε παρακαλώ να ανακαλέσεις.
"Ήταν ένας υπέροχος μήνας. Γεμάτος ενέργεια και κέφι για ζωή..." (!!!!)
Μας αποτελειωσατε! ααααααααχαχχαχαα!
Τελικά να το αφήσω το λινκ?
Βαρέθηκα να το σβήσω..
Καλέ γυρίστε πίσω!
Αντε τι θα γίνει; Κι εγώ βαριέμαι, αλλά δεν κάνω έτσι.
Σας παρακαλώ να ανακαλέσετε. Θα σας γράψω και άλλες ιστορίες με τουαλέτες, αν θέλετε
O Βαρετός δεν το πιστεύει…
Όσο κι’αν βαριέται να το σκεφτεί
δεν μπορεί να καταλάβει πως έγινε αυτό…
Μέσα σε τόσο λίγο καιρό
Τόσος κόσμος …
Και σκέφτεται :
‘Ποιος? Εγώ? Για εμένα? …’
Και κάθε μέρα φτάνουν κι’άλλοι !
Βαριούνται αλλά παρακαλούν
‘κι’άλλο...λίγο ακόμα…μπορείς…’
.
Ποιό βάρος?
Ήδη έκανα ένα σχέδιο προς τιμήν σας στο blog μου, αγαπητέ κύριε Βαρετέ.
Τι άλλο πρέπει να κάνω, για να σας αποδείξω πόσο φανατικός αναγνώστης σας είμαι...
Μήπως αν σας εικονογραφούσα τα μελλοντικά σας post, θα επιστρέφατε;.... Κι άλλο!.. Κι άλλο!...
Βρίσκομαι μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη. Δεν ξέρω τι να πω. Τα λόγια είναι βαρετά. (Ανήκει σε τραγούδι αυτό; Κάτι μου φέρνει στο μυαλό ως ανάμνηση. Θα ρωτήσω τη συνάδελφο που μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο και ακούει ελληνικά τραγούδια.)
Δεν περίμενα ποτέ πως αυτό το blog θα γίνει απαραίτητο σε τόσο κόσμο. Με βάζετε σε σκέψεις. Και με συγκινήσατε. Ειδικά με κάποια προσωπικά mails που έλαβα.
Θερμές ευχαριστίες. Θα ήθελα να σας τις δώσω ξεχωριστά, στον καθένα, αλλά το βρίσκω εξαντλητικό και βαρετό ύστερα από τέτοια συμμετοχή.
«Τα λόγια είναι περιττά», απάντησε η συνάδελφος που μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο και ακούει ελληνικά τραγούδια.
Αχ! Κύριε Βαρετέ σήμερα είναι μια δύσκολα βαρετή μέρα...
Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε κι εσείς από βαλεντινοπληξία....
Αν δεν σας κάνει κόπο, γράψτε μας κάτι για να γίνει τούτη η αποφράδα ημέρα λίγο πιο ανεκτή!!!!! :))))
Υ. Γ. Κοκοβιέ δεν είναι τώρα ώρα για ζηλοτυπίες! Θα σου κάνουμε και σένα hommage όταν έρθει η στιγμή! :)
μην τον κοροιδευετε τον ανθρωπο προσπαθει να ξεκολλήσει τεχνιέντως από την υστεροβουλία του πλήθους. αξιομοιρε!
πλυντε τη φάτσα σας με lysterin.
Κύριε Ranex,
Υστερόβουλο πλήθος είστε και φαίνεστε!!
Homage λέγεται, κύριε Κοκοβιέ. Ευχαριστώ για τις υποδείξεις. Εξεπλάγην ακόμη περισσότερο.
Οι υπόλοιποι κύριοι να καθίσουν κόσμια. Βρίσκονται εδώ ως επισκέπτες. Εκεί που πάτε να με τουμπάρετε, ξεκινάτε τους διαπληκτισμούς. Παρακαλώ πολύ!
Πτωχή και ανόητη, η διαδραστικότητα χαρακτηρίζει ως νόημα τη δυνατότητα ενός μέσου να δέχεται αμφίδρομη επικοινωνία. Τι δεν καταλαβαίνετε; Ελληνικά ομιλώ.
Κύριε Φώλιε, κοιτάξτε τι μου κάνουν. Δε με αφήνουν σε ησυχία. Εκεί που έλεγα πως θα βαριέμαι εν ειρήνη, με τραβούν ξανά με το ζόρι.
Κύριε Στόκο, πολύ ευγενικό εκ μέρους σας το purchase αλλά φοβούμαι πως αυτές οι πολυθρόνες διευκολύνουν τον ερχομόν του Μορφέως. Και αυτός δεν είναι πάντοτε ο σκοπός. Δεν επιθυμώ να κοιμάμαι αλλά να απολαμβάνω τη ζωή. Ακόμη και τις πιο βαρετές της στιγμές.
Κυρία Ροδιά, μην ανησυχείτε. Δε γνωρίζω πως να σβήσω το blog μου. Αφήστε που ακούγεται και βαρετό. Γιατί να μπω στον κόπο;
Προσπάθησα να απαντήσω σε όλους σας, αλλά εξαντλήθηκα. Να με συγχωρείτε. Θα πράξω αναλόγως σε μικρές δόσεις ανά ημέρα.
Κοκοβιε, οι Λουκρητιες δεν παρακαλουν, απλως διασκεδαζουν την ολη φαση ;-)
κι επισης γουσταρουν τρελα να εκνευριζουν τον Βαρετο! (οπως τωρα που του κανουμε το ποστ ναρκοπεδιο) :-PP
Κύριε Βαρετέ ζητώ ταπεινά συγγνώμη αν παρεκτράπηκα, όμως προσεβλήθην από τον αναιδή, που υπαινίχθηκε ότι σας παρακαλούμε να συνεχίσετε από υστεροβουλία...
Αυτά. :)
Κυρία Λουκρητία, δεν σας αναγνωρίζω. Ώστε αυτές είναι οι πραγματικές, ύπουλες διαθέσεις σας; Ντροπή σας. Και πάλι, ντροπή σας.
Η σιωπή είναι η καλύτερη απάντηση, κύριε Αλέξανδρε. Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γρι από ευγενή διάλογο.
αλλωστε και παιδι να γεννήσω, δεν προκειται να καταλάβει περι κοινωνικών πειραμάτων.
εξαιρετική η απόφασή σας να φύγετε και ακόμα πιο εξαιρετική η απόφασή σας να επιστρέψετε. Γοητευμένη από την παρουσία σας. Θα κάνετε θρύλο την συνάδελφό σας. Η σχέση καταντά σκανδαλωδώς ερωτική... Συνεχίστε...
Αμάντα, ζήσαμε μερικές ημέρες στενάχωρες μα και παθιασμένες σε αυτό το blog. Αλλά είμαι και πάλι εδώ γιατί ο κόσμος δεν άντεχε να με αποχωριστεί. Χαίρομαι που μοιραστήκατε μαζί μας όλα αυτά τα συναισθήματα.
Πάντοτε θα επιστρέφω σε αυτό το post με νοσταλγία. Συγκινημένος από την τόση αγάπη.
Αχ. Η νοσταλγία.
Post a Comment
<< Home